حال اون آدمی رو دارم که وسط اقیانوس داره غرق میشه، و البته تلاشی هم واسه بقا نمیکنه، تن داده به امواج و داره میره... دوست داره این دم آخری یه نفر بیاد کمکش، اما آدما رو هرکارشون کنی آدمن... بعضیاشون کمک نمیکنن، بعضیاشون فقط میخوان تو صحنه باشن که به خاطر سپرده بشن، بعضیاشونم میان کمک کنن، اما خواسته یا ناخواسته سرعت میدن به غرق شدنش... از این گروه آخر و اون دسته "خواسته" هاشه که دل آدم میگیره، که دلم میگیره.
کاش خیلی چیزا عوض میشد... کاش